Hooo het is weer die maand van het jaar waarin ik gegarandeerd bijkom! Sinterklaas is zo ongeveer aan het aankomen en dat wil zeggen dat de winkels vol liggen met speculaas, marsepein, chocolade ventjes en letterkoekjes! De cadeautjes krijg ik niet meer (ik ben echter nog altijd een braaf kindje, maar goed) maar aan de snoep doe ik me nog altijd wel tegoed! Als 
kind lustte ik eigenlijk geen speculaas of marsepein, ik ben dat pas later beginnen eten. Dat zijn misschien smaken die iets minder voor de hand liggend zijn: ik ken nog wel kindjes die dat niet lusten. Maar nu… En de beste marsepein is niet degene die in vormpjes of kleurtjes komt. Nee. Ik koop altijd van die grote witte staven. En ik eet die dan ook veel te snel op.
Gelukkig zijn er ook mandarijntjes om al dat gesnoep wat tegen te gaan. Dat lust ik ook wel graag. Mandarijntjes eten is bij mij een waar ritueel. Ik vind het niet lekker dat daar nog van die witte draadjes aanhangen, ik vind dat een vies gevoel in mijn mond, ik kan het niet goed uitleggen – zelfs al is het gezond, ik weiger. Dus een mandarijntje pellen is een heel proces: al die witte sliertjes moeten er echt af. En liefst ook dat wit pluisje in het midden ook. En als ik écht tijd heb, haal ik dat zelfs uit het velletje. Want geef toe, dat is eigenlijk toch ook maar vies…?
Na 6 december zal ik die snoep er wel kei hard afsporten. Enfin, toch tot 24 december want dan is het weer schranzen…